Zażalenie na postanowienie w przedmiocie zabezpieczenia roszczeń

ul. Słoneczna 12, 00-001 Warszawa, dnia 20.03.2024 r.

Sąd Okręgowy w Krakowie VI Wydział Cywilny Rodzinny ul. Przy Rondzie 7, 31-547 Kraków ul. Kwiatowa 4/6, 30-001 Kraków

Powód: Jan Kowalski (adres w aktach) reprezentowany przez: adw. Anna Nowak (adres w aktach)

Pozwana: Maria Kowalska (adres w aktach) reprezentowana przez: adw. Piotr Wiśniewski (adres w aktach)

Sygn. akt I instancji: VI RC 1234/23

Zażalenie na postanowienie w przedmiocie zabezpieczenia roszczeń z dnia 10.03.2024 r., doręczone pełnomocnikowi pozwanej wraz z uzasadnieniem w dniu 15.03.2024 r.

Działając w imieniu mojej Mocodawczyni, na podstawie pełnomocnictwa (w aktach), niniejszym:

I. Zaskarżam postanowienie Sądu Okręgowego w Krakowie, VI RC 1234/23, z dnia 10.03.2024 r. w przedmiocie ustalenia miejsca zamieszkania małoletniego dziecka stron w trybie zabezpieczenia w części oddalającej wniosek pozwanej o udzielenie zabezpieczenia przez ustalenie, że miejscem zamieszkania małoletniego dziecka stron na czas trwania postępowania w sprawie będzie każdoczesne miejsce zamieszkania matki.

II. Zaskarżonemu postanowieniu zarzucam:

1) naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 753 § 1 k.p.c., przez dowolną, a nie swobodną ocenę części zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, polegającą na:

a) uznaniu przez sąd, że „Zarówno powód, jak i pozwana wykonują wobec dziecka czynności wychowawcze, opiekują się nim i sprawują bieżącą nad nim pieczę”, podczas gdy to zawsze na barkach pozwanej spoczywał cały trud w zakresie opieki nad dzieckiem i jego wychowania, a zgromadzony w sprawie materiał dowodowy (w szczególności obszernie udokumentowane stanowisko pozwanej: odpowiedź na pozew z dnia 20.02.2024 r. oraz pismo procesowe z dnia 05.03.2024 r.) w sposób niepozostawiający wątpliwości wskazuje, że rodzicem pierwszoplanowym jest matka;

b) niewzięciu pod uwagę przez sąd, że utrzymująca się sytuacja małoletniego dziecka – wobec jego wspólnego zamieszkiwania ze skonfliktowanymi rodzicami znajdującymi się w trakcie sprawy rozwodowej – jest dalece nieprawidłowa, a jej utrzymywanie – niezgodne z dobrem małoletniej;

c) uznaniu przez sąd, że wyprowadzka pozwanej nie znajduje się na zaawansowanym etapie, podczas gdy z materiału dowodowego wynika wprost, że pozwana chce wyprowadzić się ze wspólnego mieszkania stron, by przeciąć niezdrową sytuację domową, w której uczestniczy małoletnia córka; ponadto z zasad doświadczenia życiowego wynika, że wspólne zamieszkiwanie małżonków w sytuacji okołorozwodowej generuje niekorzystną sytuację opiekuńczo-wychowawczą dla małoletniego dziecka i nie może taka sytuacja być utrwalana przez sąd w wyniku braku rozstrzygnięcia, przy którym z rodziców dziecko powinno mieć swoje centrum życiowe na czas trwania postępowania sądowego, szczególnie że postępowanie to, jak podpowiada doświadczenie, może trwać nawet przez kilka lat;

2) naruszenie przepisów postępowania, które miało istotny wpływ na wynik sprawy, tj. art. 730¹ k.p.c., przez jego niewłaściwą wykładnię prowadzącą do uznania, że pozwana nie wykazała interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia w zakresie ustalenia, że miejscem zamieszkania małoletniego dziecka stron na czas trwania postępowania będzie każdoczesne miejsce zamieszkania matki, podczas gdy samo toczenie się konfliktowej sprawy o rozwód, co dzieje się w niniejszej sprawie, przewidywana długotrwałość postępowania dowodowego (wobec liczby świadków i innych dowodów zgłoszonych przez strony), a także wynikająca z konfliktu rodziców niestabilna sytuacja opiekuńczo-wychowawcza małoletniego dziecka stron, stawianego w sytuacji konfliktu lojalności, w dostateczny sposób składają się na interes prawny pozwanej w udzieleniu zabezpieczenia.

III. W związku z powyższym wnoszę o zmianę zaskarżonego postanowienia i udzielenie zabezpieczenia przez ustalenie, że miejscem zamieszkania małoletniego dziecka stron na czas trwania postępowania w niniejszej sprawie będzie każdoczesne miejsce zamieszkania matki.

IV. Wnoszę o dopuszczenie dowodu z dokumentu: Załącznik nr 1 – zeznania powódki złożone na Komisariacie Policji Warszawa Śródmieście w dniu 12.03.2024 r. – dla wykazania następujących faktów: narastającego konfliktu stron przejawiającego się m.in. w stosowaniu przez powoda przemocy fizycznej wobec żony, w tym w obecności dziecka.

V. Wnoszę o zasądzenie od powoda kosztów sądowych związanych z postępowaniem zażaleniowym, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

Uzasadnienie

Uwagi ogólne. W pozwie Jan Kowalski złożył wniosek o zabezpieczenie przez ustalenie, że na czas trwania postępowania miejscem zamieszkania małoletniego dziecka stron Anna Kowalska będzie każdorazowe miejsce zamieszkania ojca. W odpowiedzi na pozew z dnia 20.02.2024 r. pozwana wniosła o udzielenie zabezpieczenia przez ustalenie na czas trwania postępowania, że miejscem zamieszkania małoletniej córki stron będzie każdorazowe miejsce zamieszkania matki. Postanowieniem z dnia 10.03.2024 r. Sąd Okręgowy w Krakowie oddalił obydwa wnioski. Z rozstrzygnięciem sądu w części oddalającej wniosek pozwanej o ustalenie w trybie zabezpieczenia miejsca zamieszkania dziecka na czas trwania postępowania przy matce nie sposób się zgodzić.

Eskalacja konfliktu stron jako zagrożenie dobra dziecka. Utrzymująca się sytuacja małoletniego dziecka stron – wobec jej wspólnego zamieszkiwania ze skonfliktowanymi rodzicami znajdującymi się w trakcie sprawy rozwodowej – jest dalece nieprawidłowa, a jej utrzymywanie – dalece niezgodne z ogólną zasadą dobra dziecka, jaką powinien kierować się sąd w sprawach rodzinnych. Również w okolicznościach faktycznych niniejszej sprawy należy uznać, że dobro małoletniej jest zagrożone. Pomiędzy stronami dochodzi do częstych sporów, również w obecności córki. Ostatnio powód powiedział żonie, że nie może korzystać z lodówki, ponieważ została zakupiona za jego środki. A zatem konflikty rodziców przekładają się nawet na najbardziej podstawowe aspekty funkcjonowania rodziny. Nie ulega wątpliwości, że córka jest biernym obserwatorem takich sytuacji, a przez obserwację coraz bardziej skonfliktowanych rodziców kształtują się jej wzorce relacji społecznych, w tym relacji rodzinnych. Ponadto w ostatnim czasie doszło do agresji fizycznej powoda wobec żony, co nastąpiło w obecności córki. Powód zaczął najpierw wyzywać pozwaną, używając przy tym słów uważanych powszechnie za obelżywe, następnie zaczął ją popychać, ostatecznie uderzył ją kilkukrotnie otwartą dłonią w twarz i głowę. Pozwana zgłosiła to zdarzenie na Komisariacie Policji Warszawa Śródmieście, złożyła zeznania w tej sprawie. Z informacji posiadanych przez pozwaną wynika, że Firma XYZ założyła dla powoda Niebieską Kartę z uwagi na stosowaną wobec niego przemoc.

Dowód:

1) Załącznik nr 1 – zeznania powódki złożone na Komisariacie Policji Warszawa Śródmieście w dniu 12.03.2024 r.; 123-456-789 2) przesłuchanie stron (protokół rozprawy z dnia 01.03.2024 r.)

Matka jako rodzic pierwszoplanowy. Z obszernego materiału dowodowego przedstawionego przez stronę pozwaną wynika jednoznacznie, że to matka pełniła od zawsze i pełni nadal wobec małoletniej córki stron rolę rodzica pierwszoplanowego (odpowiedź na pozew z dnia 20.02.2024 r., pismo procesowe z dnia 05.03.2024 r.). W tym kontekście twierdzenie sądu pierwszej instancji, jakie znalazło się w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, iż „Zarówno powód, jak i pozwana wykonują wobec dziecka czynności wychowawcze, opiekują się nim i sprawują bieżącą nad nim pieczę”, jest całkowicie nieuprawnione jako nieoparte na faktach. Nie zmienia tego okoliczność, iż w ostatnim okresie powód zaczął nieco włączać się w opiekę nad córką. Nie ulega jednak wątpliwości, że robi to wyłącznie na użytek sprawy sądowej, gdyż jego celem jest niepłacenie alimentów, a jeśli już – to płacenie jak najniższych. Opieka sprawowana przez powoda nad dzieckiem pozostawia wiele do życzenia: ojciec nie umie przygotowywać dziecku domowych posiłków, żywi córkę wyłącznie gotowymi produktami, niekiedy już przeterminowanymi, nie kąpie córki ani jej nie czesze, nie dba o czystą odzież, nie pilnuje przygotowania dziecka do szkoły.

Wyprowadzka pozwanej. W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia sądu pierwszej instancji znalazło się stwierdzenie: „Co prawda pozwana planuje wyprowadzić się ze wspólnie zajmowanego z powodem mieszkania, jednak nie wykazała, aby planowana przez nią wyprowadzka znajdowała się na zaawansowanym etapie”. Nie sposób zgodzić się z tym twierdzeniem. Z materiału dowodowego wynika wprost, że pozwana chce wyprowadzić się ze wspólnego mieszkania stron, by przeciąć niezdrową sytuację domową, w której uczestniczy małoletnia córka. Ponadto z zasad doświadczenia życiowego wynika, że wspólne zamieszkiwanie małżonków w sytuacji okołorozwodowej generuje niekorzystną sytuację opiekuńczo-wychowawczą dla małoletniego dziecka i choćby z tego względu kwestia miejsca zamieszkania małoletniej powinna być przez sąd uregulowana na czas trwania postępowania.

Interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia. Powołując się na art. 730¹ k.p.c., sąd pierwszej instancji w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia stwierdza, że oddalenie obydwu wniosków stron wynikało z niewykazania przez żadną ze nich interesu prawnego w uzyskaniu zabezpieczenia. Z poglądem takim nie sposób się zgodzić. Już samo toczenie się konfliktowej sprawy o rozwód, co dzieje się w niniejszej sprawie, przewidywana długotrwałość postępowania dowodowego (wobec liczby świadków i innych dowodów zgłoszonych przez strony), a także wynikająca z konfliktu rodziców niestabilna sytuacja opiekuńczo-wychowawcza małoletniej córki stron, stawianej w konflikcie lojalności, w dostateczny sposób składają się na interes prawny pozwanej w uzyskaniu zabezpieczenia. Warto w tym miejscu przytoczyć tezę z postanowienia Sądu Okręgowego w Warszawie z dnia 15.01.2023 r., I CSK 123/22, LEX nr 1234567, w którego uzasadnieniu stwierdzono: „Zaznaczyć należy, że wbrew twierdzeniom skarżącego, w rozpoznawanej sprawie spełniona została przesłanka uprawdopodobnienia interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia. Bezsprzecznie jest nim bowiem szeroko rozumiane dobro dzieci, które ma pierwszeństwo przed ambicjami i interesami każdego z rodziców”. Z pewnością z dobrem małoletniej Anny Kowalskiej nie jest zgodne pozwolenie jej na codzienne funkcjonowanie w atmosferze narastającego i naznaczonego dużą wrogością konfliktu rodziców, co bez wątpliwości w sposób bardzo negatywny zaważy na rozwoju i przyszłości dziewczynki.

Opłata sądowa. Zgodnie z dyspozycją art. 22 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych niniejsze zażalenie podlega stałej opłacie sądowej w wysokości 200 zł.

Doręczenie pełnomocnikowi strony przeciwnej. Zgodnie z art. 132 k.p.c. norma § 2 tego artykułu, nakładająca na pełnomocników zawodowych obowiązek bezpośredniego doręczania sobie wszelkich pism procesowych w sprawie, nie dotyczy doręczania pomiędzy pełnomocnikami zawodowymi m.in. pism zawierających środki zaskarżenia takie jak zażalenie czy apelacja. W związku z powyższym wnoszę jak na wstępie.

................................................................... (własnoręczny podpis pełnomocnika pozwanej)

Załączniki:

1) Załącznik nr 2 – dowód uiszczenia opłaty sądowej od zażalenia (200 zł); 2) odpis pisma i załączników.