Zażalenie na postanowienie w przedmiocie tymczasowego aresztowania

Prawo

karne

Kategoria

zażalenie

Klucze

areszt, błąd, fakty, karę, kradzież, mieszkanie, postanowienie, prokurator, studia, sąd, tymczasowe aresztowanie, uzasadnienie, wolność, współsprawcy, zażalenie, zmiana

Dokument "Zażalenie na postanowienie w przedmiocie tymczasowego aresztowania" służy do zaskarżenia decyzji sądu dotyczącej stosowania tymczasowego aresztowania wobec oskarżonego. W uzasadnionych przypadkach zaskarżenie to może prowadzić do zmiany decyzji sądu w tej sprawie.

Radom, dnia 22 marca 2024 r.

Sąd Okręgowy w WarszawieWydział III KarnyZa pośrednictwemSądu Rejonowego w RadomiuWydział II Karny

ZAŻALENIE

Prokuratora Rejonowego w Radomiu na postanowienie Sądu Rejonowego w Radomiu Wydział II Karny z dnia 15 marca 2024 r., sygnatura akt II K 123/24, w przedmiocie zastosowania tymczasowego aresztowania wobec Jana Kowalskiego.

Na podstawie art. 252, 459 i 460 kpk zaskarżam powyższe postanowienie w całości na niekorzyść podejrzanego.

Na podstawie art. 438 pkt 3 kpk postanowieniu temu zarzucam błąd w ustaleniach faktycznych polegający na:

1. Przyjęciu, że podejrzanemu Janowi Kowalskiemu nie grozi za popełnienie przestępstwa, o które jest podejrzany, surowa kara - mimo iż prawidłowa ocena materiału dowodowego nie daje podstaw do przyjęcia takiej tezy.

2. Stwierdzeniu, że podejrzany ma w kraju stałe miejsce pobytu - mimo iż miejsca takiego nie posiada.

3. Nieuwzględnienie przez Sąd faktu, że w niniejszej sprawie, wobec wielości sprawców, nieujęcia współsprawców kradzieży i nie odzyskania skradzionego samochodu - zachodzi uzasadniona obawa matactwa.

Podnosząc powyższe, na podstawie art. 437 kpk, wnoszę o zmianę zaskarżonego postanowienia i zastosowanie środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania wobec Jana Kowalskiego.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 15 marca 2024 r., Sąd Rejonowy w Radomiu Wydział II Karny (sygn. akt II K 123/24, sygn. akt postępowania przygotowawczego RP II 456/24) nie przychylił się do wniosku Prokuratora Rejonowego w Radomiu i nie zastosował wobec Jana Kowalskiego, podejrzanego o czyn z art. 279 § 1 kk środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania. Sąd umotywował swoje postanowienie następująco:

1. Zebrany w sprawie materiał dowodowy, a zwłaszcza wyniki okazania podejrzanego pokrzywdzonemu, wyniki oględzin radia samochodowego, znalezionego przy podejrzanym w toku czynności przeszukania, istotnie w dużym stopniu uprawdopodobnia, że Jan Kowalski dokonał, działając wspólnie z innymi osobami, kradzieży samochodu. Jednak zdaniem Sądu zastosowanie najsurowszego środka zapobiegawczego jest zbędne, ponieważ podejrzanemu za czyn ten grozi co prawda surowa kara, ale wobec faktu, że dotąd nie był karany, jest młodociany, uczy się i istnieje prawdopodobieństwo, że Sąd, nawet w wypadku uznania go winnym zarzucanego mu czynu, wymierzy karę pozbawienia wolności z jej warunkowym zawieszeniem.

2. Ponadto Sąd stwierdził, że wprawdzie nie zostali ujęci wszyscy sprawcy kradzieży, lecz nie zachodzi na tyle uzasadniona obawa matactwa, by zachodziły przesłanki z art. 258 § 1 pkt 2 kpk.

3. Sąd zauważył również, że podejrzany rzeczywiście nie przebywa pod adresem zameldowania od 2022 roku, jednak mieszka w domu akademickim w Warszawie, gdzie studiuje.

Z argumentacją Sądu nie sposób się zgodzić. Sąd trafnie uznał, iż w niniejszej sprawie zachodzą przesłanki, o jakich mowa w art. 249 § 1 kpk. Błędna jest jednakże ocena Sądu, iż w sprawie wystarczającym środkiem zapobiegawczym jest dozór policji.

Przede wszystkim należy podkreślić, że na wolności pozostają dwaj współsprawcy kradzieży. Materiał dowodowy (vide notatki funkcjonariuszy Wydziału Kryminalnego KWP w Warszawie, k. 43-47) daje bardzo duże nadzieje na ustalenie i ujęcie pozostałych sprawców przestępstwa. W tej sytuacji pozostawanie na wolności również podejrzanego Jana Kowalskiego, daje tym osobom duże możliwości uzgodnienia wspólnej wersji wydarzeń, alibi itp. Niewątpliwie bezzasadnym jest twierdzenie Sądu, iż nawet w wypadku skazania, Sąd I instancji wymierzy Janowi Kowalskiemu karę pozbawienia wolności z jej warunkowym zawieszeniem, zwłaszcza w sytuacji, kiedy kradzieże samochodów są prawdziwym problemem społecznym.

Sąd podniósł również, że zastosowanie aresztu nie jest konieczne ze względu na to, że podejrzany posiada stałe miejsce pobytu ponieważ studiuje w Uniwersytecie Warszawskim w Warszawie i mieszka w domu akademickim przy ul. Filtrowa 68. Dowodem na to ma być karta meldunkowa Jana Kowalskiego (k. 56). Jednak, jak wynika z ustaleń funkcjonariuszy policji, podejrzany nie jest znany obsłudze domu akademickiego, a zajmowany jakoby przez niego pokój w rzeczywistości wynajmuje inna osoba (k. 58-67). Zachodzi zatem uzasadnione podejrzenie, że karta meldunkowa jest sfałszowana.

Z tych to względów wnoszę o zastosowanie środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania wobec Jana Kowalskiego.

ProkuratorAnna Nowak

Załączniki:- karta meldunkowa Jana Kowalskiego z Domu Akademickiego przy ul. Filtrowa 68 w Warszawie.

Podsumowując, "Zażalenie na postanowienie w przedmiocie tymczasowego aresztowania" stanowi ważne narzędzie pozwalające na ponowne rozpatrzenie kwestii wymierzenia tymczasowego aresztowania oraz możliwość uzyskania zmiany tej decyzji na korzyść oskarżonego.