Zażalenie na postanowienie w przedmiocie odroczenia wykonania kary

Prokuratura Rejonowa                                      Warszawa, 15 marca 2024 r.

w Warszawie

 

                                      Sąd Okręgowy

                                      W Warszawie

                                      za pośrednictwem

                                      Sądu Rejonowego

                                      W Warszawie

II K 123/24

dotyczy II K 456/23

ZAŻALENIE

  Prokuratora Rejonowego w Warszawie na postanowienie Sądu Rejonowego w Warszawie

II K 456/23 z dnia 10 marca 2024 r. (II K 123/24) w przedmiocie odroczenia

wykonania kary pozbawienia wolności wobec skazanego Jan Kowalski

I. na podstawie art. 21 k.k.w., art. 425 § 1 i 2 k.p.k. zaskarżam powyższe postanowienie w

  całości na niekorzyść skazanego Jan Kowalski

II. na podstawie art. 427 § 1 k.p.k. oraz art. 438 pkt 3 k.p.k. postanowieniu temu zarzucam:

  - błąd w ustaleniach faktycznych mający wpływ na jego treść, a polegający na ustaleniu,

  że natychmiastowe wykonanie kary 1 roku pozbawienia wolności

  pociągnęłoby zbyt ciężkie skutki dla skazanego i jego rodziny pomimo niepodjęcia

  przez Sąd żadnej czynności zmierzającej do zweryfikowania twierdzeń zawartych we

  wniosku skazanego, a w szczególności zasięgnięciu wywiadu kuratora sądowego

III. podnosząc powyższe, na podstawie art. 427 § 1 k.p.k. i 437 § 2 k.p.k.

wnoszę o:

  uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy sądowi rejonowemu do

  ponownego rozpoznania

UZASADNIENIE

  Postanowieniem z dnia 10 marca 2024 r. Sąd Rejonowy w Warszawie II K 456/23

ponownie odroczył skazanemu Jan Kowalski wykonanie 1 roku

pozbawienia wolności na okres 6 miesięcy.

  W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że natychmiastowe wykonanie kary

pozbawienia wolności pociągnęłoby dla skazanego i jego rodziny zbyt ciężkie skutki.

  Skazanemu 2 miesiące temu urodziło się dziecko, niemowlę wymaga diagnostyki w

Instytucie Centrum Zdrowia Dziecka. Skazany pracuje zawodowo w celu zapewnienia bytu rodzinie.

Remontuje dom, w którym zamieszkuje z żoną i dzieckiem. Ponadto skazany opiekuje się

swoimi starszymi rodzicami.

  Postanowienie jest nietrafne, a co najmniej przedwczesne i wynika z zaniechania przez

Sąd zweryfikowania w jakikolwiek sposób twierdzeń skazanego zawartych we wniosku o

odroczenie wykonania kary.

  Sąd w bardzo ograniczony sposób przeprowadził postępowanie dowodowe. W zasadzie

ograniczył się jedynie do wysłuchania skazanego i jego żony na posiedzeniu. Nie wykazał

żadnej aktywności w kierunku ustalenia, czy twierdzenia skazanego są prawdziwe. Nie

zweryfikował, czy jego rodzice wymagają całodobowej opieki, czy mają także inne dorosłe

dzieci zamieszkujące w niedalekiej odległości. Sąd nie sprawdził czy dziecko skazanego

wymaga ciągłej opieki ze strony lekarzy specjalistów, czy jedynie okresowych konsultacji.

Nie ustalił, czy żona posiada własne źródła dochodu, czy ma rodziców bądź rodzeństwo,

które może ją wesprzeć podczas odbywania przez męża kary pozbawienia wolności.

  Te zaniechania Sądu są o tyle istotne, że skazanemu udzielono powtórnego odroczenia

wykonania kary na okres dalszych 6 miesięcy. Tymczasem Sąd nie ustalił, dlaczego skazany

nie wykorzystał poprzedniego odroczenia dla zapewnienia bytu rodzinie na czas swojego

pobytu w zakładzie karnym.

  Te okoliczności winny zostać zbadane przez Sąd w drodze wysłuchania innych członków

rodziny skazanego, wywiadu kuratora sądowego czy policji.

  Dopiero po przeprowadzeniu tych czynności i ustaleniu rzeczywistego stanu rodzinnego i

majątkowego skazanego, możliwe będzie wydanie orzeczenia opartego na pełnych

ustaleniach faktycznych.

  Mając na uwadze powyższe argumenty, wnoszę jak w sentencji.

 

Prokurator Rejonowy

Anna Nowak

Załączniki:

Odpis zażalenia