Postanowienie w przedmiocie wyjaśnienia wątpliwości

III K 321/23 Gdańsk, dnia 24 marca 2024 r.

POSTANOWIENIE

Sąd Rejonowy w Gdańsku, Wydział VIII Karny, Sekcja do sprawy Wykonywania Orzeczeń, w składzie:

Przewodniczący: Anna Kowalska

Protokolant: Jan Nowak

Przy udziale Prokuratora Rejonowego w Gdańsku - Tomasz Wiśniewski

po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2024 r. w Gdańsku

sprawy Jan Kowalski - syna Adama i Ewy z domu Malinowskiej, urodzonego dnia 15 maja 1980 r. w Warszawie

skazanego za przestępstwo z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 282 k.k. w zw. z art. 12 k.k.

z wniosku Dyrektora Zakładu Karnego w Malborku

w przedmiocie wyjaśnienia wątpliwości

na podstawie art. 18 § 1 k.k.w., art. 19 § 1 k.k.w., art. 20 § 1 k.k.w., art. 13 § 1 k.k.w.

postanawia

odmówić Dyrektorowi Zakładu Karnego w Malborku wyjaśnienia wątpliwości dotyczącej wymiaru okresu zatrzymania zaliczonego Janowi Kowalskiemu - synowi Adama na poczet kary 3 lat pozbawienia wolności postanowieniem Sądu Rejonowego w Gdańsku z dnia 12 stycznia 2023 r. w sprawie III K 123/22 w związku z wyrokiem Sądu Rejonowego w Gdańsku z dnia 20 grudnia 2022 r. w sprawie III K 100/22.

UZASADNIENIE

Jan Kowalski został skazany na karę 3 lat pozbawienia wolności, której wykonanie zostało warunkowo zawieszone na okres 5 lat próby oraz na karę 20 stawek dziennych grzywny, na poczet której zaliczono mu zatrzymanie w okresie od 10 stycznia 2022 r. do 11 stycznia 2022 r. Następnie zarządzono wykonanie warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności, zaś przytoczonym postanowieniem na jej poczet zaliczono okres wskazany okres zatrzymania.

W związku z tym Dyrektor Zakładu Karnego w Malborku zwrócił się o wyjaśnienie wątpliwości co do wymiaru zaliczenia, wskazując, iż w kontekście art. 80 § 4 k.k.w. okres zatrzymania stanowi 1 dzień.

Sąd wskazuje, iż na podstawie art. 13 § 1 k.k.w. organ wykonujący orzeczenie może zwrócić się do sądu, które je wydał, o rozstrzygnięcie wątpliwości co do wykonania orzeczenia. Do tego należy wskazać, iż przedmiotem orzeczenia w tym trybie może być jedynie wyjaśnienie wątpliwości co do wykonania orzeczenia lub zarzutów co do obliczenia kary powstałych na skutek nie dość precyzyjnych czy zbyt ogólnych sformułowań zawartych w orzeczeniu lub w związku ze zdarzeniami, które nastąpiły po jego wydaniu. W postanowieniu tym nie można dokonywać zmian lub uzupełnień prawomocnego orzeczenia, które są podejmowane na podstawie innych przepisów, choćby konkretne orzeczenie było dotknięte oczywistymi wadami. (postanowienie Sądu Apelacyjnego w Gdańsku z dnia 15 lutego 2023 r. w sprawie II AKz 123/22, II AKzw 456/22, postanowienie Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 20 marca 2023 r. w sprawie II AKz 789/23 II AKzw 101/23, postanowienie Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 25 kwietnia 2023 r. w sprawie II AKz 112/23 II AKzw 131/23).

W przedmiotowej sprawie Sąd negatywnie ustosunkował się do wniosku Dyrektora Zakładu Karnego, albowiem w sprawie nie zachodzą jakiekolwiek wątpliwości dotyczące wykonania czy obliczenia kary. Należy zauważyć, iż treść wydanych w sprawie orzeczeń w zakresie będącym przedmiotem wniosku jest jednoznaczna i zrozumiała.

Sąd już w wyroku, przy okazji zaliczenia skazanemu okresu zatrzymania, wyraźnie wskazuje i czyni to wprost, iż okres od 10 stycznia 2022 r. do 11 stycznia 2022 r., o który należy pomniejszyć wymiar podlegającej wykonaniu kary grzywny, stanowi 1 dzień. Do tego w postanowieniu zaliczającym ten okres na poczet zarządzonej kary izolacyjnej Sąd ponownie jednoznacznie wskazuje, iż w związku z zaliczeniem wykonaniu podlega kara grzywny, na której poczet pierwotnie zaliczono zatrzymanie, w wymiarze 20 stawek dziennych, co w myśl art. 63 § 1 k.k.w., zgodnie z którym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności odpowiada dwóm stawkom dziennym grzywny, wskazuje na 10 dni okres zaliczonego zatrzymania. Do tego podkreślenia wymaga fakt, iż gdyby chodziło o 1 dzień okres zaliczenia Sąd określając go datami od 10 stycznia 2022 r. do 11 stycznia 2022 r. wskazałby również konkretne godziny zatrzymania i zwolnienia skazanego, z których wynikałby okres krótszy niż 24 godzin.

Zatem transponując powyższe na kanwę przedmiotowej sprawy Sąd wskazuje, iż wymiar zaliczonego zatrzymania określony na 1 dzień jest prawidłowy i wynika ze wskazanych orzeczeń bazujących na treści art. 63 k.k. Nie ma więc żadnej podstawy, aby powziąć jakiekolwiek wątpliwości w tym zakresie.

Jednocześnie należało uznać, iż prezentowany przez wnioskodawcę pogląd, iż o 1-dniowym wymiarze zatrzymania bazujący na treści art. 80 § 4 k.k.w. jest bezzasadny, bowiem jest sprzeczny z treścią wydanego wyroku i postanowienia w przedmiocie zaliczenia. Co więcej odnosi się on do kwestii kolejności wykonywania kar a nie do zasad wymiaru czy obliczania okresów rzeczywistego pozbawienia wolności polegających zaliczeniu na poczet kar, więc nie ma on ze sprawą nic wspólnego i nie może być tu stosowany.

Uwzględniając powyższe wywody, na podstawie przytoczonych przepisów, Sąd Rejonowy, postanowił jak na wstępie.

Zarządzenie:

1. odnotować

2. odpis postanowienia wraz z pouczeniem o sposobie i terminie wniesienia zażalenia doręczyć:

- skazanemu za pośrednictwem Zakładu Karnego w Malborku

- Dyrektorowi Zakładu Karnego w Malborku

3. przedłożyć wraz z wpływem zażalenia albo za 7 dni