Postanowienie o przedłużeniu tymczasowego aresztowania

Sygn. akt II K 123/23 dnia 15 listopada 2023 r.

Sygn. akt II K 123/23

POSTANOWIENIE

Sąd Okręgowy w Warszawie w IV Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Okręgowego Anna Kowalska

Protokolant: sekr. s. Jan Nowak

w obecności Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Warszawie Maria Wiśniewska

po rozpoznaniu w sprawie Adam Zieliński

podejrzanego o przestępstwa z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. i inne

z wniosku Prokuratury Rejonowej w Warszawie z dnia 10 listopada 2023 r.

w przedmiocie przedłużenia tymczasowego aresztowania

na podstawie art. 30 § 1 k.p.k., art. 249 § 1 k.p.k., art. 258 § 1 pkt 2 i § 2 k.p.k., art. 263 § 2 k.p.k.

postanawia

przedłużyć stosowanie tymczasowego aresztowania wobec podejrzanego Adam Zieliński syna Jana urodzonego 20 stycznia 1980 r. w Krakowie stosowanie środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania o 3 miesiące tj. do dnia 15 lutego 2024 r. do godz. 23:59 .

UZASADNIENIE

Prokuratura Rejonowa w Warszawie prowadzi śledztwo w sprawie przeciwko Adam Zieliński, który stoi pod zarzutem popełnienia czynu z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 148 § 1 k.k. i innych.

Tymczasowe aresztowanie na okres 3 miesięcy zastosował wobec podejrzanego Sąd Rejonowy w Warszawie w dniu 15 sierpnia 2023 r. uznając, iż zachodzi wysokie prawdopodobieństwo popełnienia przez podejrzanego zarzucanych mu czynów.

W dniu 10 listopada 2023 r. Prokuratura Rejonowa w Warszawie wniosła o przedłużenie tymczasowego aresztowania wobec podejrzanego do dnia 15 lutego 2024 r. wskazując, iż w toku przeprowadzonego postępowania wykonano szereg czynności, jednakże nie uzyskano opinii sądowo-psychiatrycznej oraz psychologicznej, nie przesłuchano świadków na okoliczność zarzutu znęcania się nad Anna Nowak, nie uzyskano opinii dotyczącej doznanych przez nią obrażeń ciała.

W ocenie Sądu wniosek prokuratora zasługuje na uwzględnienie.

Materiał dowodowy zebrany w toku postępowania przygotowawczego do chwili rozpoznania niniejszego wniosku wskazuje na duże prawdopodobieństwo, że podejrzany dopuścił się popełnienia zarzucanych mu czynów. W szczególności dowody z zeznań świadków oraz dokumentów w tym opinie biegłych, po części wyjaśnienia podejrzanego, który przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, wskazują na duże prawdopodobieństwo, iż podejrzany popełnił zarzucane mu czyny. W tym miejscu należy wskazać, iż Sąd w pełni podziela pogląd wyrażony w postanowieniu Sądu Apelacyjnego w Krakowie z dnia 12 marca 2022 r. w sprawie II AKa 123/22, iż prawdopodobieństwo popełnienia przestępstwa z art. 249 § 1 k.p.k. oznacza, iż dopuszczenie się przez oskarżonego przestępstwa nie musi jeszcze być pewne, bo w założeniu tej oceny przyjmuje się niepełność informacji w tym przedmiocie, a po nieprawomocnym skazaniu - zawodność informacji czy oceny (KZS 2019/12).

Pokreślić należy, iż podejrzanemu zarzucono popełnienie dwóch czynów w tym zbrodni, a więc czynu zagrożonego karą pozbawienia wolności w wymiarze znacznie przekraczającym wskazaną w art. 258 § 2 k.p.k. granicę 8 lat pozbawienia wolności. W świetle okoliczności sprawy wysoce prawdopodobne jest, iż grożąca podejrzanemu surowa kara pozbawienia wolności może skłaniać do bezprawnego utrudniania postępowania karnego, w szczególności poprzez ukrywanie się, celem uniknięcia odpowiedzialności karnej, a także wpływanie na treść zeznań świadków, w tym osób najbliższych.

Nadmienić trzeba, iż Sąd w pełni podziela stanowisko zawarte w postanowieniu Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 25 maja 2023 r. w sprawie I AKa 456/23, iż istniejąca w sprawie obawa matactwa czy też ukrywania się podejrzanego w warunkach wolnościowych nie musi być potwierdzona konkretnymi jego działaniami wskazującymi na chęć utrudnienia postępowania, lecz wynika właśnie z domniemania prawnego przewidzianego w art. 258 § 2 k.p.k.

Wskazać należy, iż ustalając, czy zachodzą szczególne okoliczności sprawy, z powodu których nie można było ukończyć postępowania przygotowawczego, sąd winien uwzględnić każdorazowo rodzaj i charakter tych przyczyn w konkretnej sprawie. W ocenie Sądu w niniejszej sprawie zachodzą okoliczności, które skutkowały niemożnością ukończenia postępowania przygotowawczego w oznaczonym terminie. Z uwagi na konieczność uzyskania opinii sądowo-psychiatrycznej oraz sądowo psychologicznej nie możliwe było ukończenie postępowania w okresie na jaki został zastosowany środek zapobiegawczy. Wskazać należy, iż analizując charakter czynności procesowych wymienionych we wniosku oskarżyciela publicznego koniecznych do przeprowadzenia w niniejszej sprawie nie może budzić wątpliwości, iż okres na jaki wnioskowane jest przedłużenie tymczasowego aresztowania nie jest nadmierny i znajduje uzasadnienia w planowanych czynnościach w niniejszej sprawie.

Jednocześnie podkreślić należy, iż w przedmiotowej sprawie nie zachodzą przesłanki do odstąpienia od stosowania tymczasowego aresztowania określone w art. 259 § 1 k.p.k. Podkreślić należy, iż szczególne względy, o których mowa w art. 259 § 1 k.p.k., tj. wysoka szkodliwość społeczna oraz rodzaj i charakter czynu zarzucanego podejrzanemu stoi na przeszkodzie odstąpienia od stosowania wobec podejrzanego tymczasowego aresztowania.

Okres, na jaki sąd przedłużył stosowanie tymczasowego aresztowania, winien skutkować podjęciem starań w celu wykonania przez prokuratora wszelkich niezbędnych czynności w sprawie, aby możliwe było zakończenie prowadzonego postępowania i podjęcie decyzji merytorycznej w sprawie.

Mając powyższe na uwadze postanowiono jak na wstępie.

SSO Anna Kowalska

Zarządzenia:

1. odnotować i zakreślić w wykazie Kp

2. odpis postanowienia doręczyć:

podejrzanego i obrońcy, z pouczeniem o sposobie zaskarżenia

3. odpis postanowienia doręczyć Dyrektorowi właściwej jednostki penitencjarnej

4. akta przedłożyć z wpływem zażalenia

5. akta zwrócić do Prokuratury

SSO Anna Kowalska