Skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego

Warszawa, dnia 20.03.2024 r.

DoWojewódzkiego Sądu Administracyjnegow WarszawieWydział IIIul. Jasna 2/400-013 Warszawa

za pośrednictwem: Dyrektora IzbyAdministracji Skarbowej w Warszawieul. Świętokrzyska 1200-915 Warszawa

Skarżący: Jan Kowalskiul. Kwiatowa 7/901-234 Warszawa

Organ: Dyrektor Izby AdministracjiSkarbowej w Warszawie

SKARGAna decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 15.02.2024 r.,nr 1432/2024/PDOF

Na podstawie art. 3 § 2 pkt 1, art. 50 § 1, art. 52 § 1 i 2, art. 53 § 1 i art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2325) wnoszę skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie z dnia 15.02.2024 r., doręczoną w dniu 18.02.2024 r., w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zaskarżonej decyzji zarzucam naruszenie:

1) przepisów prawa materialnego, tj. art. 22 ust. 1f pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647) – dalej u.p.d.o.f. – poprzez nieuznanie za prawidłowe stanowiska skarżącego w zakresie ustalenia kosztu objęcia udziałów w spółce nabywającej, które skarżący obejmie w zamian za wkład niepieniężny w postaci udziałów spółki z ograniczoną odpowiedzialnością dających w tej spółce bezwzględną większość praw głosu, jako kosztów ustalonych na podstawie przepisu art. 22 ust. 1f pkt 1 u.p.d.o.f., tj. w wysokości nominalnej wartości objętych udziałów w spółce nabywającej;

2) przepisów postępowania, tj. art. 121 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2651) – dalej: o.p. – poprzez brak zastosowania tego przepisu i działanie przez Dyrektora w sposób podważający zaufanie do organów podatkowych, polegający na wydawaniu decyzji sprzecznych z interpretacjami indywidualnymi wydawanymi w oparciu o analogiczne stany faktyczne.

Mając na względzie postawione zarzuty, wnoszę o:

1) uchylenie zaskarżonej decyzji Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie w całości;

2) zasądzenie kosztów postępowania na rzecz strony skarżącej według norm przepisanych.

Uzasadnienie

Skarżący jest osobą fizyczną podlegającą w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Jednocześnie jest udziałowcem w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością podlegającej w Polsce opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągania. Skarżący objął udziały spółki w zamian za aport niepieniężny w postaci udziałów spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, w której posiadał bezwzględną większość praw głosu, do spółki nabywającej jako aport w celu objęcia udziałów w podwyższonym kapitale zakładowym spółki nabywającej. Na skutek nabycia przedmiotu aportu (udziałów w spółce zbywanej) spółka nabywająca posiada liczbę udziałów w spółce zbywanej, dającą jej bezwzględną większość praw głosu w spółce zbywanej. Skarżący w zamian za aport otrzymał wyłącznie nowe udziały spółki nabywającej, wyemitowane przez spółkę nabywającą w związku z podwyższeniem jej kapitału zakładowego, przy czym skarżący nie otrzymał od spółki nabywającej żadnej (w tym częściowej) zapłaty w gotówce.

W ocenie skarżącego wykładnia art. 22 ust. 1f pkt 1 u.p.d.o.f. przeprowadzona przez organ pozostaje w oczywistej sprzeczności z jego literalnym brzmieniem. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej nie przedstawił wystarczających racji, które przemawiałyby za odstąpieniem od wykładni językowej powyższego przepisu. Pamiętać przy tym należy, że mając na względzie ograniczenia wykładni językowej, w trakcie interpretacji przepisu należy brać pod uwagę nie tylko jego literalne brzmienie, ale kierować się także dyrektywami wykładni systemowej i funkcjonalnej – tak aby wykładnia językowa, systemowa i funkcjonalna prowadziły do zgodnego wniosku. Podkreślić w tym miejscu należy, że w prawie podatkowym odejście od językowego brzmienia przepisu możliwe jest wówczas, gdy jest ono niejednoznaczne. Tymczasem treść art. 22 ust. 1f pkt 1 u.p.d.o.f. jest jasna i prowadzi do wniosku, że kosztem uzyskania przychodu, o którym jest mowa w art. 30b ust. 1 w zw. z art. 30b ust. 2 pkt 1 u.p.d.o.f., jest wartość nominalna akcji z dnia ich objęcia, jeżeli zostały objęte w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Podobnie uzasadniony jest zarzut naruszenia art. 121 § 1 o.p. w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy. Wyrażona w nim zasada zaufania do organów podatkowych wymaga m.in., by z uzasadnienia decyzji organu podatkowego wynikały sposób rozumowania i uzasadnienie twierdzeń, dyrektywy wykładni potwierdzające punkt widzenia organu, a także wyjaśnienie znaczenia przepisu, który budzi wątpliwości, zwłaszcza jeżeli podatnik w toku postępowania podatkowego powoływał się na korzystne dla niego pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego.

Z tych wszystkich względów skargę uważam za uzasadnioną.

Jan Kowalski

Załącznik:Odpis skargi